hindistan vizesi

hindistan vizesi sabah başvurulup akşam alınan bir vize. internetteki formu doldurduğunuzda, seçtiğiniz başvuru tarihine göre bir saat veriyorlar. bu saat bilgisi formun yan tarafında görülüyor. vizenin geçerlilik süresi ertesi gün başlıyor. yani örneğin, 1 ay sonra yola çıkacaksanız ve hindistan’da 1 ay kalacaksanız 2 aylık vize talep etmeniz gerek. evrakları teslim alan görevlinin beyanına göre turistik vizeyi kesinlikle çoklu giriş vermiyorlar (bana verdiler, farkettiğimde de şaşırdım açıkçası..). garantici olduğumdan seyahatimden 1 ay önce 4 aylık vize aldım, hindistanda max. 3 ay kalacağım. bir de, internet sitesinde otel konaklama rezervasyonu istendiği yazıyordu fakat istenmiyor. booking.com’da 3 aylık konaklamanın ücretsiz iptalli rezervasyonlarını ayarlamak için harcadığım 2 saatim boşa gitmiş oldu. çıktıları almadılar bile.

tarih itibariyle istenen belgeler şunlar:

*pasaport ve fotokopisi

*önceden doldurduğunuz başvuru belgesinin çıktısı (fotoğraf yüklenmiş olarak)

*1 adet 2″ x 2″ ölçülerinde vesikalık

*nüfus cüzdanı fotokopisi

*ikametgah veya adınıza düzenlenmiş bir fatura

*uçak bileti veya rezervasyonu

*harcamalarınızı karşılayabileceğinizi ispat için banka hesabınızdaki paranın bilgisi

*42 dolar vize ücreti

(bir yoga/meditasyon/eğitim vb kursa katılacaksanız onun kayıt onayı da işe yarıyor. bana neden 4 aylık vize istiyorsun dediler. yoga eğitimi dediğimde de elinizde belge var mı diye sordular. neyse ki okuldan gelen mailin çıktısını almıştım, onu da teslim ettim.)

hindistan’da eğitim de nerden çıktı?

21 haziran dünya yoga günü. bu özel günün şerefine, rishikesh’te bir yoga okulu, 300h eğitim bursu vermek için, daha önceden 200h eğitimini tamamlamış, niyeti pozitif, karması sağlam öğrenciler arıyor. duyuruyu facebook’ta bir sayfaya girmişler. nisan ortasında köyceğiz civarında istanbul’dan taşınmalık ev ararken, worldwide yoga jobs grubunda yayınlanan ilanı görüyorum. resmen beni çağırıyorlar. yine aynısı oluyor: genelde hoşuma giden her iş için mutlaka istendiğim hissine kapılıp, abartıp kabul edildiğimi hayal ederim. yine hayal ediyorum. tek paragraflık bir başvuru maili yazıp, sertifikalarımı ve fotoğraflarımı ekleyip, neden bu bursa uygun olduğumu açıklamam lazım. bence kesinlikle tam benlik ve çogacayip uygunum ama yine de başvuru gerek. o an için köyceğiz’deyim ve sertifikalarım yanımda yok. üstelik cep telefonundan başvuru maili yazmak istemiyorum. mayıs başında istanbul’a dönünce halledeceğim.

hala nisan ortası. hala köyceğiz. istanbul’daki kedime ben yokken bakan sevgili j’den haber geliyor. kedim 1 gündür kayıp. bence kesinlikle dönecek, zaten bahçenin bulunduğu avlu onun hep gezdiği mekanı. gece yatağa yatıyorum ve kilometrelerce ötede, bir çalı dibine pısmış, yaralı kedimin hayali uyutmuyor. gece yarısı kalkıp, sabahın ilk istanbul uçağına bilet alıyorum. öğlen, uykusuz bir halde eve vardığımda, 2 haftadır görmediğim kedim çok az tartaklanmış ama sağ salim olarak beni evde karşılıyor.

ertesi gün, köyde baktığımız evden olumsuz cevap geliyor. geri dönmemin şimdilik bir anlamı yok. şimdilik yine istanbul’dayım. zevk olsun diye, gerçekleşmesine şans vermediğim başvuru mailini yazıyorum. bir paragraflık istedikleri için, mailimde hiç paragraf kullanmıyorum tabii ki. upuzun ve paragrafsızlıktan kıvranan bir mail. neden bursu almalıyım? heralde yoga sever, paylaşımcı ve bursa ihtiyaç duyan bir sefil olmalıyım. kendimde yeter miktarda mevcut bu özelliklerin belki de gözünü çıkararak yazdığım maile kısa sürede cevap geliyor: başvurunuzun kabul edildiğini mutlulukla bildiririz. mutluluk mu? sandalyeden dansederek zıplıyorum resmen.

aslında hindistan seyahati ne yakın planlarım, ne de olasılığı yüksek hayallerim arasında yok. ama şimdi, haziran başında hindistan’a gitmeye hazırlanıyorum.